امام علی علیه السلام

از گفتن سخنان  لغو و بیهوده که خنده دار است بپرهیز هر چند آن را از دیگری نقل می کنی

إِیَّاکَ أَنْ تَذْکُرَ مِنَ الْکَلَامِ مَا یَکُونُ مُضْحِکاً وَ إِنْ حَکَیْتَ ذَلِکَ عَنْ غَیْرِک

نهج البلاغه

• انسان از طریق زبان با همنوعان خویش ارتباط برقرار نموده ، و با سخن گفتن وشنیدن با آنان أنس گرفته و گاه سخنانی را برای سرگرمی با دیگران رد و بدل می کند ، انسان در فضای گفتگو با دیگران گاه به شوخی وخوش طبعی نیز پرداخته و از این راه ساعات ولحظات خوشی را با دیگران سپری می کند و احساس خوبی را به آنان منتقل  می نماید ، و این در حدّ خود یکی از نیاز های روانی انسان است .
• امّا در کنار شوخی کردن با دیگران انسان نباید از چارچوب ادب واخلاق خارج شود (1) ، و مطالبی را از خود ودیگران نقل کند که باعث توهین ، تمسخّر و بد گویی (2) به افراد یا گروه ها و قومیت های مختلف بوده و باعث آزار واذیت دیگران گردد در عین اینکه ذکر این سخنان از ارزش اجتماعی انسان می کاهد و آبروی انسان را نزد دیگران از بین برده و شخصیت انسان را خُرد می کند ، بنابر این فردی که برای خود احترام قائل است از ذکر چنین سخنانی می پرهیزد .

پرسش :آیا شوخی کردن بطور کلی رفتاری ناپسند است ؟

پاسخ : خیر ، شوخی کردن بطور کلی رفتاری ناپسند نیست ، ولی شایسته است به اندازه ای باشد که ارزش واحترام انسان را نزد دیگران از بین نبرده و از چارچوب اخلاق وادب خارج نشود 

------------------------

1- فی‏ ظلال ‏نهج ‏البلاغة، ج 3    ، صفحه ‏ى 530

2- شرح ‏نهج ‏البلاغة (ابن ‏أبی ‏الحدید)، ج 16   ، صفحه ‏ى 122